dinsdag 19 juli 2011

Dag 7: Hiroshima

Vanmorgen zijn we om 6u opgestaan daar we de Shinkansen (hogesnelheidstrein) moesten nemen om 7u20. Met twee taxi's zijn we richting station gegaan. Ik samen met de kids en Ronny in de andere. De taxi's raakten elkaar onderweg kwijt en blijkbaar stopte onze taxi aan de voorkant van het station en die van Ronny aan de achterkant. Gelukkig hadden we de dag voordien afgesproken dat wanneer we elkaar niet meer zouden vinden we naar het infopunt zouden gaan. Onze plaatsen in de trein hadden we vooraf gereserveerd zodanig dat we nog net op tijd op de trein konden. Op deze trein is er wel een bredere gang dan bij ons in de TGV. Koffers kunnen er gemakkelijk door.
Na twee uurtjes rijden kwamen we 400 km verder aan in Hiroshima. Hier namen we weer twee taxi's naar ons hotel Rihga Royal. Een enorm groot en luxueus hotel in Victoriaanse stijl. Om 14 uur konden we pas inchecken. Onze koffers lieten we achter bij de balie.

We namen opnieuw een taxi richting Mazda waar ze ons verwachten voor een bedrijfsbezoek. De assemblagelijn liet een diepe indruk op ons na. Paul, nu begrijpen we des te beter wat jij bedoelt. Die mensen leven hier als slaven. Ze hebben hier zelfs een soort hotel op het bedrijfsterrein waar arbeiders die alleen zijn kunnen overnachten. Er is ook een fitnessruimte voorzien om te werken aan hun conditie maar ik weet zeker dat wanneer je hier 8 uur gewerkt hebt, hier eerder het ziekenhuis zal bezoeken dan de fitnessruimte. Op het domein hebben ze ook een eigen college waar 130 studenten momenteel in opleiding zijn. Een kijkje in het disign center was wel niet toegelaten. Dit is top secret!
Bij de assemblagelijn zagen we een man die telkens met een robot een heel frontdesk van een auto moest nemen. De handremknuppel moet klaarleggen in de auto die zijn collega later moest monteren en dan het ganse tuig in de auto moest plaatsen en vastschroeven. Daarna opnieuw de robot uit de auto moest verwijderen en daarbovenop nog het revervewiel moest vastdraaien. Dit tegen een enorm snel tempo en altijd even geconcentreerd want de volgende stond er al. Tijd om eens op te kijken of om iets te zeggen was er niet bij. Het verschil met Opel was wel dat hier allerlei types van auto's achter elkaar staan. De mensen hier moeten nog enorm goed zien welk type en kleur de wagen heeft.
(Bolleke van Markske van de Kampioenen volgens Lennert)

In het museum kwamen we weer tot rust en konden we de geschiedenis en de toekomstwagens bewonderen. Het oorverdovend lawaai in de fabriek en het missen van buitenlucht was niets voor ons. Ik dacht op een gegeven moment; dit is het erger dan in de gevangenis zitten! Ik hoop dat ze genoeg verdienen want dit is onmenselijk.


Na dit bezoek ging het richting Hiroshima Peace Memorial Museum. Op 6 augustus 1945 om 8u15 om precies te zijn is hier op Hiroshima een atoombom gevallen. 350000 slachtoffers waarvan 70000 mensen meteen gestorven zijn en nog 70000 zijn in de maanden vlak er na gestorven aan de gevolgen ervan.
In het museum kregen de kids een origami papieren kraanvogeltje ter nagedachtenis van Sadako Sasaki. Een twaalfjarig meisje dat twee jaar was toen de bom ontplofte en 10 jaar later overleden is aan de gevolgen ervan. In het museum krijg je een goede indruk van de toestand op voor, tijdens en na de ontploffing. Heel wat kledij, gevonden voorwerpen, stukken muur, dakpannen, drinkbus, brooddoos, uurwerk doen je terug meegaan in de tijd.
Eenmaal buiten in het park zie je heel wat herdenkingsbeelden. Wij wandelden erdoor om zo terug te voet richting hotel te stappen.


In het hotel hebben we wat bijgeslapen. We liggen hier op de 21ste verdieping kamer 6.

We zijn et teug van ons diner. Een restaurant op de 33ste verdieping van ons hotel gelegen. Van hieruit hadden we een prachtig zicht over de stad. Het eten zelf was verukkelijk. De kids aten gewoon mee. Er stond geen konijn maar wel eend op het menu. Ze vonden het heel lekker! Bij een volgende fietstochtje moet je toch maar oppassen, opa, dat het geen eend voor de pot wordt!


Morgen verlaten we dit hotel en gaan we naar een eiland hier niet ver vandaan nl. Miyajima.

5 opmerkingen:

  1. Hallokes daar !!!!
    waauw ferme foto's en leuke teksten , leef helemaal mee , amai dat bedrijf Mazda leuk om een keer te zien , zielig voor de mensen die er werken , jongens toch hoe kan het zijn de tijd staat er nog stil op da gebied ....... Knap hotelke moet ik zeggen en onze Lennert eendje eten en zuske ook Geweldig zou Eddy wally zeggen lust ik ook wel ... die snelheidstrein prachtig !!nog ne super goede nacht en veel plezier , nen dikke knuf aan julie xxxx van ons drietjes bye bye tot morgen

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wow ! Dat zou nog iets zijn voor mijne Jos de Mazda afzien ! Spijtig genoeg krijg ik hem alleen maar tot in de Ardennen ! Groetjes Kris Pluym

    BeantwoordenVerwijderen
  3. maar nancy en ronny, ik hoopte van niet maar had toch weer een anekdote verwacht! apart in een taxi en dan verkeerd afgezet, haha, net als in de film.jullie doen wel knappe uitstappen want zo'n autofabriek zou je niet direkt aan denken maar is daar wel interessant om te bekijken en dan nog die indruk dat je achter blijft dat er eigenlijk véél mensen nog afzien om het te verwezenlijken.opdat moment heb je weer zoiets van: alléé, das toch erg!! maar toch moeten we dat loslaten want het is zo.die memorialmuseum dat vind ik ook interessant omdat het ook véél opwekt in je en je vanalles laat beseffen en als ge dan buiten komt die vrijheid en toch die stilte om je heen.jaja, wat filosofie. maar ik heb dat hier op het kerkhof ook al haha. seg, en dat restaurant wauw, dat zicht. beseffen jullie dat op dat moment want amai ge maakt wat mee! 33 ste verdiep??? dat zal daarna wel een zalig, tevreden gevoel geworden zijn en de moeheid. de kids doen dat precies goed hé. flinke kids toch.
    ik ben toch héél benieuwd naar de volgende dingen. nans, doe de groetjes aan allen xx

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Jaja.. slavenarbeid. Maar veel verschil was er toch niet bij den Opel. Wij maakten ook 4 modellen door elkaar. En elk model kent dan nog verschillende uitvoeringen. Concentratie 8 uur non-stop, op hoog tempo.. onmenselijk!

    Hiroshima moet werkelijk indrukwekkend zijn geweest, toch? Ik krijg kippenvel van het te lezen, laat staan er zelf te zijn.

    'k Heb eens gelezen dat de Japanse hoge snelheidstrein superieur is aan de Europese modellen. Is dat echt zo? Hij ziet er alleszins prachtig uit!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Beste familie Leyers,

    Het ziet er uit als een geslaagde vakantie. Gelukkig volgen ook wij jullie blog, want we waren jullie even kwijt door het eerdere vertrek naar Tokyo.

    Nog heel veel plezier.

    Marco van iki Travels

    BeantwoordenVerwijderen