Dag 5: Kyoto's Gion Matasuri Festival - verkenning Kyoto

Vanmorgen om 9u zijn we (op ons zelf) vertrokken met de metro richting festival. We namen tickets uit de automaat en namen de rode lijn van T10 naar T12. Deze komt uit op de route die de stoet maakt. Om 9u is deze van start gegaan en ze zou om 10u30 voorbij ons passeren. Na een uurtje wachten in de zon, tussen een massa mensen, kwam de eerste praalwagen voorbij getrokken door twee rijen van 20 mannen. Het zware tuig moest in de bocht gestut worden met takken om de houten wielen op te draaien.

 Dit gebeuren was heel langdradig en na de eerste wagen hield Lennert het al voor bekeken. Hij werd geveld door de vermoeidheid, de warmte en de dreunende muziek. Helemaal Zen is hij in slaap gevallen achter het hek op de grond. Een Japanse dame die achter hem stond legde hem wel in de wattten. Zo legde ze haar zonneparaplu boven hem zodat hij in de schaduw lag en kreeg hij een verfrissend doekje op zijn hoofd gelegd. Dit kon Lennert wel smaken. En oma, wees gerust, we drinken hier liters water en cola!

Nadat de 32 praalwagens voorbij waren (dit alles duurde toch wel 3,5 uur) trokken we verder met de metro naar T14 waar Nijo Castle bezochten. Voor ons stelde dit niet veel voor. Een leeg kasteel, zonder meubels want die hadden ze hier blijkbaar niet in die tijd.

We hielden het hier snel voor bekeken en zetten onze tocht met de taxi verder naar de Kinkakuji Tempel met het Gouden pavilioen. We waren blij dat we hier naartoe gekomen waren om dit prachtige pavilioen (twee verdiepen in goud belegd) te bewonderen. Het goud schitterde in de zon. Adembenemend mooi!

Van hieruit ging het te voet verder naar de Ryoanji Tempel. Voor ons viel dit tegen na de pracht van daarnet. Misschien omdat wij het weer niet begrepen. De Rock garden is hier heel speciaal volgens de Japanners. Het is een kleine binnentuin omgeven door muren; er zijn geen bomen te zien en er liggen alleen 15 grote stenen met witte kleine steentjes rond zodat je geen gras of grond kan zien. Het bracht ons wel op een goed idee voor thuis, opa. We gaan ook zo'n tuin aanleggen met grote stenen en kleine witte kiezelsteentjes errond. We hebben hier al gezien dat er geld mee te verdienen valt. Nadia en Roberto, we leggen dit speciaal voor jullie aan; natuurlijk met een pot erbij voor de euro's, hé, want het moet opbrengen!

Verder kon je hier enkel rond de tempel wandelen in een tuin met hoge bomen met in het midden een grote vijver vol waterlelies. Verder was hier niet veel te zien.

Omdat de kids zo moe waren namen we de taxi richting huisje. Onderweg lieten we ons afzetten bij een Mc Donalds. Dit vonden ze super hoewel Lennert wel meteen opmerkte dat er geen speeltuin was en dat de zitplaatsen wel twee verdiepen hoger waren. Hoewel de cola niet koud genoeg was en er geen mayo was bij de frietjes viel het mee. Volgens Lennert en Daphne gaat er toch niets boven een echt friet met curryworst van bij ons!

Morgen gaan we Osaka bezoeken maar eerst rusten!!!